„Dziewczyny z Powstania” w Dyskusyjnym Klubie Książki w Sosnowcu
„Zwycięstwo będzie twoją nagrodą, zdrada karana jest śmiercią.” Cytat ten pochodzi z omawianej, w dniu 3 marca 2015 roku na spotkaniu DKK – Każdy Kocha Dyskusje,działającego przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Sosnowcu, książki autorstwa Anny Herbich „Dziewczyny z Powstania”.
Słowa te są zarazem częścią przysięgi jaką składały kobiety w Armii Krajowej. Książka opowiada bowiem o warszawskich kobietach w czasie Powstania Warszawskiego, pokazuje nam jedenaście wstrząsających historii ludzkiego – kobiecego losu czasu wojny i walki o niepodległą Warszawę. Należy pamiętać, że Powstanie nie było tylko męską sprawą i walką, brały w nim udział również kobiety, nie dotyczyło tylko żołnierzy, a ludność cywilna poniosła wielkie ofiary. Autorka w swojej książce postanowiła przedstawić nam sylwetki kobiet, które wygrały Powstanie, wygrały, bo dane im było przeżyć masakrę Warszawy i jej mieszkańców.
Już z prologu książki możemy się dowiedzieć, że „1 sierpnia 1944 roku w Warszawie znajdowało się pół miliona kobiet. W trakcie sześćdziesięciu trzech dni heroicznej bitwy walczyły, bały się, śmiały, kochały, opłakiwały bliskich. Chroniły swoje dzieci, ukrywały się w piwnicach, biły na barykadach. Przeżywały momenty triumfu i zaznawały goryczy klęski. Wiele z nich zginęło, wiele zostało rannych, niemal wszystkie straciły dorobek całego życia i przeżyły gehennę wypędzenia.” Na potwierdzenie tych słów mamy jedenaście przykładów kobiecego losu, traumy, piekła wojny, ale i nieustającej nadziei.
Wśród licznie przybyłych członków naszego klubu (18 uczestników) książka wywołała gorącą dyskusję i emocje. Uczestnicy spotkania bardzo wnikliwie przeanalizowali jej treść, formę i przesłanie. Była akceptacja i dezaprobata, było wzruszenie i rozżalenie, była empatia i chęć wyparcia bolesnych historii ze świadomości. Jak widać – do tej pory – bolesna historia sierpniowej Warszawy 1944 roku rodzi w nas skrajne odczucia, ale jak słusznie zauważyła jedna z uczestniczek spotkania, bez historii po prostu by nas nie było, a historia jest po to, by nie popełniać kolejny raz tych samych błędów.
Po przeczytaniu „Dziewczyn z Powstania” współczesny człowiek powinien zapamiętać kończący książkę fragment „ – Czy twoje miasto jest bombardowane? Czy twojemu mężowi grozi śmierć od nieprzyjacielskiej kuli? Czy twoje dzieci głodują? Jeżeli nie, to nie masz powodu do narzekania. Wszystko inne jest bowiem błahostką”.
Nadesłała: Beata Szymczak, Miejska Biblioteka Publiczna w Sosnowcu, moderator DKK