Spotkanie poświęcone Zofii Kossak-Szczuckiej

9 kwietnia 2018 roku mija 50. rocznica śmierci Zofii Kossak-Szczuckiej, pisarki, publicystki, współzałożycielki „Żegoty”. W tym dniu delegacja bibliotekarzy z Książnicy Beskidzkiej złożyła na grobie pisarki w Górkach Wielkich wieniec oraz zapaliła znicz, upamiętniając w ten sposób 50. rocznicę śmierci pisarki.

W Książnicy Beskidzkiej odbył się wykład Joanny Jurgały-Jureczko pt. „Odejść jak zdmuchnięta świeca” – Zofia Kossak-Szczucka  na granicy życia i śmierci,
w którym udział wzięła licznie zgromadzona młodzież z bielskich szkół.

Uważamy, że przypomnienie tej niezwykłej postaci – wybitnej pisarki, patriotki, odważnej kobiety, dla której słowa „Bóg, Honor, Ojczyzna” stanowią dobro najwyższe, a w ich obronie była w stanie poświęcić życie swoje i swoich najbliższych jest naszą powinnością.

Zofia Kossak-Szczucka urodziła się 8 sierpnia 1889 roku w Kośminie na Lubelszczyźnie. Była córką Tadeusza Kossaka, brata bliźniaka znanego malarza Wojciecha Kossaka.

Po I wojnie światowej i śmierci pierwszego męża pisarka zamieszkała w Górkach Wielkich niedaleko Skoczowa.

W czasie II wojny światowej za swoją działalność na rzecz obrony Żydów trafiła do Auschwitz, gdzie była więziona w latach 1943-44. Z Oświęcimia przewieziona została na Pawiak, skąd została uwolniona dzięki niepodległościowemu podziemiu. Brała udział w Powstaniu Warszawskim. W 1945 r. została skierowana na misje Polskiego Czerwonego Krzyża do Londynu, gdzie zastał ją koniec wojny. Ponownie do Górek Wielkich wróciła w 1957 roku. Zmarła 9 kwietnia 1968 r. w Bielsku-Białej, pochowana została na cmentarzu parafialnym w Górkach Wielkich. Za pomoc w ratowaniu Żydów otrzymała medal Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Najważniejszą dziedzinę twórczości Kossak-Szczuckiej stanowi proza historyczna, zapoczątkowana powieścią „Beatum scelus” (1924) – dotyczącą historii wykradzenia obrazu Matki Bożej z kaplicy w Rzymie przez Mikołaja Sapiehę. Szczególnie bliski był jej Śląsk z jego specyfiką i historią, co znajduje odbicie w powieściach takich jak „Legnickie pole” (1930) i opowiadaniach np. „Nieznany kraj” (1932), gdzie opisywała polskie wątki historii tego regionu. Jednak najbardziej znanym dziełem, tłumaczonym na wiele języków pozostaje cykl powieściowy „Krzyżowcy”.

Nadesłała: Książnica Beskidzka w Bielsku-Białej